EEN AUTO IN DE BEDSTEE!!!!

door de heer Vreeken.

Al spoedig na mei 1940 werden personenauto's in beslag genomen, ook in Bennebroek. Alle eigenaars van personenauto's en van vrachtwagens moesten een rijvergunning hebben. Had men die niet, dan was het gevaar van inbeslagneming groot. Bovendien gaf het problemem bij het verkrijgen van benzine. Eind 1942 werd per (aangeplakt) bekendmaking in het hele land aan auto-bezitters gemeld, dat alle motorrijtuigen geregistreerd moesten worden. Het gemeentebestuur kreeg de opdracht voor deze registratie te zorgen. Op een "kladlijst"telde ik ongeveer 75 voertuigen in Bennebroek: 10 vrachtwagens, 22 motorrijwielen en de rest personenautuo's. Garage Engel heeft in die jaren een DKW-auto "op de weg"kunnen houden. Behalve Engel zelf heeft het gemeentebestuur daarvoor wel erg veel moeite moeten doen.

In 1943 verzocht de burgemeester aan de Rijksinspecteur van het Vervoer een rijvergunning voor die auto te verstrekken, vooral omdat deze als trekkracht voor de Luchtbeschermingsspuit dienst kon doen. Eerder had de inspecteur de vergunning voor de Chevrolet ingetrokken wegens te hoog benzinegebruik.

De firma Vreeken aan de Reek heeft voor een DKW-bestelauto ook heel lang een rijvergunning gehad. Aanvankelijk voor het vervoer van huisbrandolie en brandstoffen. Dit vervoer kon blijkbaar worden gerangschikt onder voedseldistributie. Later deed deze bestelwagen ook dienst als ambulance. Er was daartoe een groot bord met "Ziekenvervoer Bennebroek" op de auto bevestigd. De auto had op de laadbak een opbouw met rolluiken.

De auto wordt volledig gesloopt.

Rond "Dolle Dinsdag" (september 1944) achtte Vreeken het niet langer verantwoord de auto op de weg te houden. Zelfs in de garage laten staan durfde hij niet aan. Hij was bang voor inbeslagneming en bedacht in verband daarmee een overlevingsplan voor zijn auto. De auto werd volledig gesloopt. Alle onderdelen werden opgeslagen in de bedstee in zijn woonhuis. De deuren daarvam werden gesloten, behang ervoor geplakt en verdwenen was de auto. Het kale onderstel van de auto werd verstopt achter de houtvoorraad bij een bevriende timmerman. Het bleek een goed plan te zijn. Spoedig na de bevrijding in mei 1945 had Vreeken de auto weer ter beschikking.

In het Koetshuis van huis te Bennebroek bleef lange tijd een Hudson personenauto van "freule" Willink uit handen van de Duitsers. Tenslotte moest ook die worden ingeleverd. Dit zal in het bijzonder haar chauffeur Krullaards aan het hart zijn gegaan. De vergoeding voor de auto was fl. 1.720,00.
De betaling van dit bedrag, waarvoor de Nederlandse overheid opdraaide vond eerst na de orlog plaats.

Klik op Home of Oorlogsherinnenringen om terug te keren.