Direct na de oorlog, al in mei 1945 werd een voorlopig monument opgericht ter nagedachtenis aan de omgekomen inwoners van Bennebroek in de Tweede Wereldoorlog. 
Het monument werd tijdelijk geplaatst aan de Schoollaan. Nu is hier het parkeerterrein van AH.

Het huidige monument staat op de Bennebroekerlaan tegenover het voormaile gemeentehuis. Hier worden op 4 mei de slachtoffers van de Tweede Wereldorlog herdacht.

Het ontwerp is van: mevr. Truus Loeff - van Someren Grève (1904-2001)

Mevrouw Loeff werkt in haar atelier aan het beeld.

In 1946 wilden de Bennebroekers een oorlogsmonument dat door de beeldhouwster mevr. Loeff-van Someren Greve zou worden gemaakt. Mevr. Loeff, die sinds 1938 aan de Bennebroekerlaan woonde, had achter haar huis een eigen atelier. Zij ontwierp een beeld van een vrouw. In november 1946 werd het ontwerp goedgekeurd door de minister van Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen. Het beeld is een vrouw die tot bezinning komt na jaren van strijd. Het zwaard in haar rechterhand hangt krachteloos naar beneden, terwijl zij de linkerhand met een peinzend gebaar naar haar voorhoofd heeft opgeheven. Het is geen huilende vrouw, zoals ook wel wordt beweerd. Het beeld is gehouwen uit Euville, is 1,25 meter hoog, staat op een voetstuk van 0,75 cm.

Aanvankelijk was het de bedoeling om namen van drie oorlogsslachtoffers in de sokkel te beitelen Er ontstond een discussie over wie wel en wie niet genoemd moest worden. In Bennebroek waren 23 oorlogsslachtoffers te betreuren: o.a Anthony Lommerse, die bij de gevechten tegen de Duitsers op de Grebbeberg was omgekomen, mannen die gestorven waren aan boord van een marineschip, de joodse familie Van der Molen die aan de Rijksstraatweg 1-b hadden gewoond, twee joodse patiënten van de Stichting Vogelenzang, kinderen en volwassenen die bij een bombardement op de Leidsevaart waren omgekomen. Mannen die verplicht in Duitsland hadden gewerkt en niet meer terugkwamen. Verzetstrijders die waren opgepakt en waren omgekomen. Zo veel namen konden niet in de sokkel worden gebeiteld. Toen besloot men om geen enkele naam op het monument te plaatsen. Men concludeerde dat het een monument moest zijn, waarbij iedereen die het ziet, voor zichzelf moet weten wie hij gedenken wil. 

Deze foto is gemaakt door J.W. van Borselen in 1947 
en in het bezit van Joris Loeff.

De onthulling vond plaats op 3 mei 1947

Het monument van de vrouw die tot bezinning komt na jaren van strijd. Het zwaard in de rechterhand hangt krachteloos neer, terwijl zij haar linkerhand met een peinzend gebaar naar het voorhoofd heeft opgeheven.

Wat staat er dan wel op het monument?

Tekst:

Op de voorkant van het monument staat gebeiteld: 1940 - 1945

Aan de rechterzijde staat: voor de gevallenen

Aan de linkerzijde staan twee gedichtregels ( uit 't Vuur en de Wind van Muus Jabose:

'DAT ONS HART NOOIT VERGEET 

HOE DE VRIJHEID KOMT'

Het monument is op 3 mei 1947 onthuld door de weduwe mevr. van Putten-van Harten, wier man Aurelius Marius van Putten (1912-1942) was omgekomen aan boord van het marineschip "Isaac Sweers in de Middellandse Zee bij Algiers.

Het monument is geadopteerd door de Sint Franciscusschool, Willink School en Sparrenbosschool

ZIJ   KEERDEN   NIET   MEER   TERUG!

Omgekomen inwoners van Bennebroek:

 

 

 

 

Een bidprentje met foto ter nagedachtenis aan Joannes Teeuwen 26 jaar, slager te Bennebroek, op de vlucht bij een razzia doodgeschoten op de Bennebroekerdijk op 19 januari 1945. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Ik hoop binnenkort de lijst met namen van omgekomen Bennebroekers hier te kunnen vermelden.

 

 

 

Klik aan om terug te keren naar de Home site